English version below.
Idea i misja muzeum
Jubileusz dwudziestolecia Uniwersytetu Opolskiego i sześćdziesiąta rocznica przeniesienia Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej z Wrocławia do Opola są szczególną okazją do upamiętnienia i przybliżenia osób, faktów i dokumentów wiążących się z dziejami najstarszej na Opolszczyźnie wyższej uczelni.
Ideę utworzenia Muzeum Uniwersytetu Opolskiego, ośrodka przechowywania, dokumentowania i eksponowania pamiątek, zabytków przeszłości, dzieł sztuki, podjął w 2012 r. JM Rektor Uniwersytetu Opolskiego prof. dr hab. Stanisław Sławomir Nicieja. Jako historyk biografista, autor licznych monografii i artykułów o powstaniu, rozwoju i działalności Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu a następnie Uniwersytetu Opolskiego, w tym dzieła Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia (wydanego w 2004 r.), w poczuciu odpowiedzialności i obowiązku zabezpieczenia oraz zachowania dziedzictwa pierwszej wyższej uczelni w Opolu, uznał, że Muzeum Uniwersytetu Opolskiego będzie miejscem przechowywania zbiorów świadczących o przeszłości naukowej i kulturowej tego środowiska, które przyczynią się jako źródło inspiracji do nowych inicjatyw badawczych i twórczych.
Jako misję Muzeum wyznaczono zachowanie dokumentów i zabytków świadczących o historii i współczesności Uniwersytetu Opolskiego, największej wyższej uczelni na Opolszczyźnie, realizującej zadania naukowe, dydaktyczne i pełniącej ważną rolę kulturotwórczą. Muzeum będzie pełniło także funkcję oświatową, promując wiedzę o historii Uniwersytetu Opolskiego, jak również przybliżając wartościową i ciekawą tematykę z wybranych działów nauki, kultury i sztuki na organizowanych wystawach, spotkaniach i wykładach. Wystawa „Alma Mater Opoliensis” jest pierwszą ekspozycją zorganizowaną z okazji otwarcia Muzeum Uniwersytetu Opolskiego. Muzeum Uniwersytetu Opolskiego zorganizowane jest w obiekcie Collegium Maius, obejmuje pięć sal. Do pomieszczeń muzealnych przylega kaplica św. Wojciecha. Dzieje tego szczególnego miejsca sięgają X w. i wiążą się z osobą biskupa Wojciecha Sławnikowica i z jego pobytem w Opolu. Kaplica jako budowla sakralna została poświęcona w latach sześćdziesiątych XIV w. Na przestrzeni kolejnych stuleci ulegała kilkakrotnym zniszczeniom przez pożary i dewastacjom podczas działań wojennych. Obecny kształt architektoniczny kaplicy zbliżony jest do nadanego jej w 1663 r.
Rewitalizację niszczejącej kaplicy Uniwersytet Opolski podjął w 2001 r. Duże zaangażowanie księdza Alberta Glaesera z Wydziału Teologicznego oraz mecenat finansowy Hendrika Fotha, wybitnego prawnika z Düsseldorfu i doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego, a także działania władz uczelni doprowadziły do odrestaurowania zabytkowej kaplicy św. Wojciecha, a obecnie włączenia jej do przestrzeni muzealnej.
Otwarcie Muzeum Uniwersytetu Opolskiego 10 marca 2014 r. zapoczątkowuje wystawa „Alma Mater Opoliensis”, na którą składają się wybrane i opisane fakty z historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu i starań o powołanie Uniwersytetu Opolskiego – co przedstawiono w I i II sali muzealnej. W sali III – rektorskiej mieści się galeria portretów rektorów Uniwersytetu Opolskiego, insygnia rektorskie, kroniki uniwersyteckie oraz okolicznościowe medale i pamiątki.
Sala IV jest miejscem stałej wystawy starodruków pochodzących ze zbiorów Biblioteki Głównej Uniwersytetu Opolskiego. W tym pomieszczeniu znajduje się również galeria doktorów honoris causa Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Uniwersytetu Opolskiego.
Na wyodrębnionym stanowisku w sali IV udostępniono w formie zdigitalizowanej dwie książki, które dokumentują szczegółowo historię kształtowania się Wyższej Szkoły Pedagogicznej, a następnie Uniwersytetu Opolskiego. Są to: Stanisława Sławomira Nicieji, Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia. Księga jubileuszowa w 50. rocznicę Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu i 10. rocznicę powstania Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2004; Marii Nowakowskiej, Słowo wstępne i rozdział zatytułowany Działalność Społecznego Komitetu ds. Powołania Uniwersytetu w Opolu (1988–1994), zamieszczone w: Droga do powołania Uniwersytetu Opolskiego i stan jego dojrzałości po 18 latach, red. M. Nowakowska, Opole 2012, s. 1–46. Na tym stanowisku umieszczono także informacje o kierunkach i specjalnościach studiów oferowanych w Uniwersytecie Opolskim.
W sali V zaprezentowano wydziały Uniwersytetu Opolskiego, Bibliotekę Główną i Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego. Obszerną część ekspozycji w tej sali przeznaczono na przybliżenie życia studenckiego. Jest to dział: „Studenci – ruch naukowy – kultura rozrywka – sport”. Ta część połączona jest z projekcją multimedialną. Ponadto w sali V przedstawione są jeszcze dwie projekcje: „Złota Seria Wykładów Otwartych” oraz „Obiekty i otoczenie Uniwersytetu Opolskiego”.
Zabytki umieszczone w kaplicy św. Wojciecha to malarstwo i sztuka sakralna. Część z nich jest depozytem użyczonym przez Muzeum Diecezjalne w Opolu. W Muzeum wyeksponowano również zabytkową aparaturę i przyrządy służące do dydaktyki fizyki, wypożyczone z Muzeum Instytutu Fizyki Uniwersytetu Opolskiego. Znajdujące się w salach muzealnych meble pochodzą ze zbiorów Muzeum Śląska Opolskiego, które w ramach współpracy z Uniwersytetem Opolskim użyczyło je w kilkuletni depozyt, za co pragniemy serdecznie podziękować dyrekcji Muzeum.
Na wystawie umieszczono także fragmenty kości metoposaurusa diagnosticusa (późny trias) pochodzące z wykopaliska w Krasiejowie i przekazane do Muzeum Uniwersytetu Opolskiego w formie depozytu z kolekcji Zakładu Paleobiologii Uniwersytetu Opolskiego. W ramach ekspozycji wyłożono również medale i puchary z kolekcji Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Uniwersytetu Opolskiego.
Przygotowana wystawa jest pierwszą próbą odtworzenia faktów i pokazania wybranych zagadnień z bogatej, wielowątkowej historii Uniwersytetu Opolskiego.
Dziękujemy bardzo serdecznie wszystkim osobom, które udzieliły nam pomocy merytorycznej, przekazywały materiały, eksponaty i wspierały nas w organizacji Muzeum Uniwersytetu Opolskiego oraz w przygotowaniu pierwszej wystawy. Autorami architektury i opracowania graficznego wystawy „Alma Mater Opoliensis” oraz jej współrealizatorami są arch. Marek Mikulski i arch. Maciej Mikulski. Konsultantem merytorycznym była mgr Krystyna LenartJuszczewska.
dr Wanda Matwiejczuk
Rys dziejów UO
Powstanie Uniwersytetu Opolskiego w 1994 r. było wynikiem pracy i osiągnięć intelektualnych wielu pokoleń mieszkańców Śląska Opolskiego, pragnących mieć na swej rodzinnej ziemi najwyższej rangi instytucję życia naukowego i oświatowego, jaką w cywilizacji europejskiej jest uniwersytet.
Uniwersytet Opolski odwołuje się do tradycji stworzenia uniwersytetu piastowskiego w Brzegu w XVI w. przez księcia Jerzego II Wspaniałego i w Nysie w XVII w. przez księcia Karola Habsburga. Sięga też do tradycji istniejącej w XIX w. Akademii Rolniczej w podopolskim Prószkowie (1847–1881).
Bezpośrednio jednak Uniwersytet Opolski powstał w wyniku połączenia dwóch opolskich uczelni: liczącej 44 lata Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich (1950–1994), jednej z najlepszych uczelni pedagogicznych w Polsce, oraz istniejącej od 1981 r. opolskiej Filii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, bazującej na kilkudziesięcioletnich doświadczeniach Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie (gdzie pracowała kadra naukowa dawnego Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie).
Liczące ponad pół wieku dzieje akademickiego Opola, których emanacją jest Uniwersytet Opolski, tworzyli wybitni intelektualiści – przybysze na Śląsk po II wojnie światowej z odległych ziem, głównie z utraconych przez Polskę Kresów Wschodnich II Rzeczypospolitej. Byli to wybitni profesorowie, pełniący niekiedy tu w Opolu funkcje rektorów i dziekanów, jak choćby: znakomici językoznawcy profesorowie Stanisław Rospond (pierwszy rektor WSP) i Henryk Borek; wybitny historyk literatury Stanisław Kolbuszewski – przed wojną profesor Uniwersytetu w Rydze na Łotwie; znany logik urodzony w Charbinie w Chinach prof. Jerzy Słupecki; świetny historyk mediewista prof. Maurycy Horn ze Lwowa; wybitny historyk Władysław Dziewulski urodzony w Moskwie; prawnik, politolog prof. Józef Kokot – długoletni dyrektor Instytutu Śląskiego w Opolu; znakomita chemiczka prof. Barbara Rzeszotarska; wybitny germanista i anglista prof. Marian Adamus; historyk antyku prof. Eugeniusz Konik ze Lwowa; znany slawista prof. Stanisław Kochman; znakomita folklorystka, długoletnia senator RP prof. Dorota Simonides; socjolog Tadeusz Gospodarek ze Lwowa; długoletnia dyrektor Instytutu Chemii prof. Maria Nowakowska; historyk, biografista, senator RP prof. Stanisław Sławomir Nicieja – autor monumentalnych prac o Lwowie.
Kształt opolskiej Filii KUL przed wejściem jej w strukturę Uniwersytetu Opolskiego określali znakomici teolodzy: ks. prof. Alfons Nossol – filozof, ekumenista, doktor honoris causa ośmiu uniwersytetów europejskich; ks. prof. Helmut Sobeczko – wybitny liturgista; ks. prof. Kazimierz Dola – znakomity historyk Kościoła.
Powstanie Uniwersytetu Opolskiego w 1994 r., które było wielkim sukcesem opolskich elit politycznych i intelektualnych oraz wyrazem ich konsolidacji wokół pięknej idei, wyzwoliło w naszym regionie hamowane dotychczas ambicje, zdolności i możliwości. Młody uniwersytet w krótkim czasie, w ciągu kilkunastu lat swego istnienia w imponujący sposób zmienił swój kształt materialny, wznosząc bądź odbudowując, zwłaszcza w kadencjach rektorskich prof. Stanisława Sławomira Nicieji (cztery kadencje), imponujące obiekty dydaktyczne, laboratoria, pracownie, biblioteki specjalistyczne, nowe akademiki, rewitalizując zabytkowe budynki za kwotę ponad 200 milionów złotych. Dziś gmachy Collegium Maius (dawny barokowy klasztor dominikański), Collegium Minus (dawny neogotycki szpital), Villa Academica (secesyjna budowla), Collegium Paedagogicum i Collegium Civitas, dom studenta „Niechcic” (13 kondygnacji) należą do najbardziej okazałych i funkcjonalnych w polskim szkolnictwie wyższym.
Uniwersytet Opolski jako wspólnota studentów, uczonych i pracowników administracyjnych, organizatorów procesu dydaktycznego, licząca ok. 20 tysięcy osób, miałai ma w swoich szeregach znakomitych uczonych, jak choćby profesorowie: Dorota Simonides, Zdzisław Najder, Jan Barcz, Stanisław Gajda, Wiesław Łukaszewski, Wiesław Lesiuk, Stanisław Sławomir Nicieja, Barbara Rzeszotarska, Maria Nowakowska, Krystyna Czaja, Piotr Wieczorek, Józef Musielok, Andrzej Gawdzik, Franciszek Marek, Jan Seredyka, Marian Marek Drozdowski, Leszek Kuberski, Janusz Kroszel, Janusz Słodczyk, ks. Alfons Nossol, ks. Kazimierz Dola, ks. Jan Kopiec; wybitnych artystów – Olgę Tokarczuk, Tomasza Różyckiego, Jacka Gutorowa, Mariana Molendę.
W swych dwudziestoletnich dziejach Uniwersytet Opolski przyznał doktoraty honoris causa wybitnym uczonym i intelektualistom, m.in.: papieżowi Janowi Pawłowi II, Władysławowi Bartoszewskiemu, Michałowi Głowińskiemu, Adamowi Hanuszkiewiczowi, Jerzemu Janickiemu, prezydentowi RP Ryszardowi Kaczorowskiemu, Wojciechowi Kilarowi, Kazimierzowi Kutzowi, Stanisławowi Lemowi, Wiesławowi Myśliwskiemu, ks. arcybiskupowi Alfonsowi Nossolowi, Janowi Miodkowi, Hansowi-Gertowi Pötteringowi, Tadeuszowi Różewiczowi, Dorocie Simonides, Januszowi Tazbirowi, prezydentowi RP Lechowi Wałęsie, Wojciechowi Wrzesińskiemu. Uniwersytet Opolski ma główną zasługę w stworzeniu opolskiego Akropolu w centrum miasta – galerii odrestaurowanych rzeźb barokowych i neogotyckich wysokiej klasy artystycznej oraz współczesnych pomników poświęconych szacownym postaciom ze świata kultury, związanym swymi biografiami z Opolem.
Uniwersytet Opolski był też od dwudziestu lat i jest nadal miejscem wykładów wybitnych polskich i europejskich uczonych, artystów i intelektualistów, by wymienić tylko: Leszka Balcerowicza, Bronisława Geremka, Aleksandra Gieysztora, Ryszarda Kapuścińskiego, kardynałów Waltera Kaspera i Josefa Ratzingera, Jaroslava Pánka, Henryka Samsonowicza, ks. Józefa Tischnera. W murach Uniwersytetu Opolskiego gościli polscy przemierzy: Tadeusz Mazowiecki, Józef Oleksy, Jarosław Kaczyński, Donald Tusk, oraz prezydenci RP – Lech Wałęsa i Ryszard Kaczorowski.
Dotychczas Uniwersytet Opolski i jego poprzedniczkę ukończyło około stu tysięcy absolwentów, wśród których są wybitni polscy uczeni, intelektualiści, pisarze, poeci, dziennikarze, reporterzy, politycy w randze ministrów, posłów, senatorów, wojewodów oraz tysiące dyrektorów przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów i liceów. To jest najdobitniejszy wyraz rangi i znaczenia społecznego Uniwersytetu Opolskiego.
Prof. dr hab. Stanisław Sławomir Nicieja, rektor Uniwersytetu Opolskiego w latach 1996- 2002, 2005-2008 i kadencji 2012-2016 r.
The idea and mission of museum
The twentieth anniversary of Uniwersytet Opolski (Opolski University) and the sixtieth anniversary of the transfer of the State Higher School of Pedagogy from Wrocław to Opole make up a special opportunity to commemorate individual persons, facts and documents related to the history of the oldest institution of higher learning in the region of Opole.
The idea of creating Muzeum Uniwersytetu Opolskiego (Museum of Opolski University), the centre for storing, providing documentation, and exhibiting the mementoes, relics of the past and works of art was initiated in 2012 by the Rector of Opolski University, prof Stanisław Sławomir Nicieja. Being a biographical historian, author of numerous monographs and articles that deal with the establishment, development and activities of the Wyższa Szkoła Pedagogiczna (Higher School of Pedagogy), followed by Opolski University, including the work entitled Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia (Alma Mater Opoliensis. People, facts, events); published in 2004), and acting with the sense of responsibility and duty of securing and preserving the heritage of the first institution of higher learning in Opole, he came to the conclusion that the Museum of Opolski University should be the location for storing the exhibits that testify to the scientific and cultural past of the school’s past and can serve as the source of inspiration for new research and creative initiatives.
The twentieth anniversary of Uniwersytet Opolski (Opolski University) and the sixtieth anniversary of the transfer of the State Higher School of Pedagogy from Wrocław to Opole make up a special opportunity to commemorate individual persons, facts and documents related to the history of the oldest institution of higher learning in the region of Opole.
The idea of creating Muzeum Uniwersytetu Opolskiego (Museum of Opolski University), the centre for storing, providing documentation, and exhibiting the mementoes, relics of the past and works of art was initiated in 2012 by the Rector of Opolski University, prof Stanisław Sławomir Nicieja. Being a biographical historian, author of numerous monographs and articles that deal with the establishment, development and activities of the Wyższa Szkoła Pedagogiczna (Higher School of Pedagogy), followed by Opolski University, including the work entitled Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia (Alma Mater Opoliensis. People, facts, events); published in 2004), and acting with the sense of responsibility and duty of securing and preserving the heritage of the first institution of higher learning in Opole, he came to the conclusion that the Museum of Opolski University should be the location for storing the exhibits that testify to the scientific and cultural past of the school’s past and can serve as the source of inspiration for new research and creative initiatives.
The Museum’s mission is to preserve the documents and relics testifying to the history and contemporary days of Opolski University, the largest institution of higher learning in the region of Opole, which carries out a variety of research and educational tasks and serves as an important regional culture-building centre. It will also play an educational role such as promoting the knowledge about the University’s history and popularising valuable and interesting aspects of selected academic disciplines, culture and art by way of organising exhibitions, meetings and lectures. The exhibition of „Alma Mater Opoliensis” is the first one of the series and organised on the occasion of opening the Museum of Opolski University.
The Museum of Opolski University is housed in Collegium Maius and occupies five of its chambers that are adjacent to the chapel of St. Adalbert (św. Wojciech in Polish). The history of this place dates back to the 10th century and is linked to the bishop Wojciech Sławnikowic and the years he spent in Opole. The chapel was consecrated in the 1460s and was devastated by fires and war many a time. Its present-day shape was finalised in 1663.
University of Opole took steps to revitalise the dilapidated chapel in 2001. The commitment of Rev. Albert Glaeser from the Faculty of Theology and the financial sponsorship of Hendrik Foth, an eminent lawyer form Düsseldorf and the holder of honorary doctorate at Opolski University, as well the efforts of the university authorities led to the restoration of the historic chapel of St. Adalbert, which is now part of the museum’s space. The opening of the Museum of Opolski University on 10 March 2014 will be preceded by „Alma Mater Opoliensis” exhibition which deals with the selected events from the history of Wyższa Szkoła Pedagogiczna (Higher School of Pedagogy) and the efforts to found Opolski University, all shown in chamber I and II. Chamber III is a gallery of the portraits of university’s vice-chancellors, their insignia, university chronicles and occasional medals and mementoes.
Chamber IV is a place for permanent exhibiting antique books from the collection of the Main Library of Opolski University. This chamber is also a venue for displaying the holders of honorary doctorates at Higher School of Pedagogy and Opolski University. A separate corner in this chamber is designated for the two books, both displayed in their digital form, which document, in a detailed way, the history of Higher School of Pedagogy and Opolski University. They include:
– Stanisław Sławomir Nicieja, Alma Mater Opoliensis. People, facts, events. Jubilee edition honoring the 50th anniversary of Higher School of Pedagogy and the 10th anniversary of Opolski Univwersty, Opole 2004
– Maria Nowakowska, Preface and chapter Role of the Social Committee for Establishing a University in Opole (1988-1994), included in Road to Establishing Opolski University and its maturity after 18 years, ed. by M Nowakowska, Opole 2012, pp. 1-46.
This place also presents information on the fields of study and majors that are offered by Opolski University.
Chamber V promotes the faculties of Opolski University, its Main Library and Opolski University Publishing Haus. A significant part is devoted to the details of students’ life, „Students – scholarly activities – culture – entertainment – sports,” and may appear as a multimedia-enabled presentation. There are also two more presentations available in this chamber: „Golden Series of Open Lectures” and „Buildings and Surroundings of Opolski University.”
The exhibits housed in the chapel of St. Adalbert comprise painting and sacred art. Several of them have been lent by Diocese Museum in Opole. The Museum also displays historic apparatus and instruments used in teaching physics, all lent by the Museum of Physics at Opolski University. The furniture on display in museum chambers has been lent by Museum of Opolski Silesia for the period of several years, all within the cooperation program with our university. We wish to express our gratitude to the management of the said institution for their generous act.
The exhibits also include the bone fragments of metoposaurus diagnosticus (late Triassic period) excavated at Krasiejów and deposited at the Museum of Opolski University as part of the collection of the Chair of Paleobiology at our university. Additionally, the exhibition features the medals and trophy cups from the collection of the Department of Physical Education and Sports of our university.
The exhibition, which is under way, is the first attempt to recreate the facts and to display selected aspects related to the rich history of Opolski University. We wish to thank warmly everyone who helped us in all substantial issues, lent materials and exhibits, and assisted us with the organising of the Museum of Opolski University, as well as with the preparing of our first exhibition. The authors and co-authors of the exhibition’s architecture and graphic layout are architects Mr Marek Mikulski and Mr Maciej Mikulski. The exhibition’s preparation was consulted with Ms Krystyna Lenart-Juszczewska.
dr Wanda Matwiejczuk
History of UO
The establishment of Opolski University in 1994 was the result of efforts and intellectual achievements of several generations of Opolski Silesia’s inhabitants, who desired to have the highest-rank scholarly and educational institution in the European civilisation, the university.
Opolski University invokes the tradition related to the attempts to create a Piast university by Duke George II of Brieg in Brzeg in the 16th century and by Prince Charles Habsburg in Nysa in the 17th century. It also looks back to the tradition of the 19th-century Landwirtschaftliche Akademie Proskau (Agricultural Academy of Prószków, 1847-1881) in the vicinity of Opole.
The establishment of Opolski University in 1994 was the result of efforts and intellectual achievements of several generations of Opolski Silesia’s inhabitants, who desired to have the highest-rank scholarly and educational institution in the European civilisation, the university.
Opolski University invokes the tradition related to the attempts to create a Piast university by Duke George II of Brieg in Brzeg in the 16th century and by Prince Charles Habsburg in Nysa in the 17th century. It also looks back to the tradition of the 19th-century Landwirtschaftliche Akademie Proskau (Agricultural Academy of Prószków, 1847-1881) in the vicinity of Opole.
It was, however, the combination of two local institutions of higher learning that led to the creation of Opolski University, namely, Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Powstańców Śląskich (Higher School of Pedagogy named after Silesian Insurgents) with its 44-year history (1950-1994), one of the best Polish teachers’ colleges, and the local branch of Katolicki Uniwersytet Lubelski (Catholic University of Lublin) which had existed here since 1981 and was based on the several decades of experience of Wyższe Seminarium Duchowne (Higher Seminary) in Nysa with its academic staff made up of the members of the former Faculty of Theology at Uniwersytet Jana Kazimierza (John Casimir University in Lvov).
The half century of academic Opole, whose emanation is Opolski University, was the common effort of oustanding intellectuals who arrived in Silesia from distant lands after WW2, chiefly from the lost eastern borderlands of pre-war Poland. They included eminent professors who were also in Opole Rectors and Deans, such as Stanisław Rospond (the first Rector of Higher School of Pedagogy) and Henryk Borek, outstanding linguists; Stanisław Kolbuszewski (the professor of University of Riga, Latvia, before WW2), eminent historian of literature; Jerzy Słupecki, a well-known logician, born in Charbin, China; Maurycy Horn, an illustrious medieval historian from Lvov; Władysław Dziewulski, an outstanding historian born in Moscow; Józef Kokot, a lawyer and political scientist, a long-time director of Silesian Institute in Opole; Barbara Rzeszotarska, an eminent chemist; Marian Adamus, an oustanding scholar in German and English studies; Eugeniusz Konik from Lvov, a historian of antiquity; Stanisław Kochman, a well-known scholar in Slavic studies; Dorota Simonides, an outstanding folklorist and long-time senator of the Republic of Poland; Tadeusz Gospodarek from Lvov, a sociologist; Maria Nowakowska, long-time director of the Department of Chemistry; Stanisław Sławomir Nicieja, historian and biographist, a senator of the Republic of Poland, the author of monumental works about Lvov.
The local branch of Catholic University of Lublin, before it was incorporated in the structure of Opolski University, was shaped by outstanding professor-theologians: Alfons Nossol, philosopher, ecumenical scholar, holder of honorary doctorates from eight European universities; Helmut Sobeczko, an eminent liturgist; Kazimierz Dola, an outstanding ecclesiastical historian.
As a community of students, scholars and administration staff members of about 20 thousand, Opolski University used to have and still has a large group of eminent scholars and professors such as Dorota Simonides, Zdzisław Najder, Jan Barcz, Stanisław Gajda, Wiesław Łukaszewski, Wiesław Lesiuk, Stanisław Sławomir Nicieja, Barbara Rzeszotarska, Maria Nowakowska, Krystyna Czaja, Piotr Wieczorek, Józef Musielok, Andrzej Gawdzik, Franciszek Marek, Jan Seredyka, Marian Marek Drozdowski, Leszek Kuberski, Janusz Kroszel, Janusz Słodczyk, Rev. Alfons Nossol, Rev. Kazimierz Dola, Rev. Jan Kopiec, and oustanding artists, like Olga Tokarczuk, Tomasz Różycki, Jacek Gutorow, Marian Molenda.
In its twenty-year history, Opolski University awarded honorary doctorates to eminent scholars and intellectuals, among others, Pope John Paul II, Władysław Bartoszewski, Michał Głowiński, Adam Hanuszkiewicz, Jerzy Janicki, Ryszard Kaczorowski (Polish president), Wojciech Kilar, Kazimierz Kutz, Stanisław Lem, Wiesław Myśliwski, Archbishop Alfons Nossol, Jan Miodek, Hans-Gert Pöttering, Tadeusz Różewicz, Dorota Simonides, Janusz Tazbir, Lech Wałęsa (Polish president), Wojciech Wrzesiński.
Opolski University is given the main credit for creating the municipal Acropolis in the city centre – a gallery of renovated highly artistic baroque and neogothic sculptures and modern monuments dedicated to the renowned artists whose biographies were somehow linked to Opole.
Opolski University has been the venue for delivering lectures by eminent Polish and European scholars, artists and intellectuals, among others, Leszek Balcerowicz, Bronisław Geremek, Aleksander Gieysztor, Ryszard Kapuściński, Cardinals Walter Kasper and Josef Ratzinger, Jaroslav Pánek, Henryk Samsonowicz, Rev. Józef Tischner. The walls of Opolski University also welcomed the Polish Prime Ministers, Tadeusz Mazowiecki, Józef Oleksy, Jarosław Kaczyński, Donald Tusk, and Polish Presidents, Lech Wałęsa and Ryszard Kaczorowski.
So far, about 100 thousand graduates have left Opolski University and its predecessor, including eminent Polish scholars, intellectuals, writers, poets, journalists, reporters, politicians in the ministerial rank, parliamentary deputies, senators, provincial governors as well as thousands of directors of kindergartens, elementary schools, junior and senior high schools. This is the most emphatic evidence of its reputation and social importance.
Prof. dr hab. Stanisław Sławomir Nicieja, rektor University of Opole in 1996-2002, 2005-2008 and 2012-2016.
Muzeum
Uniwersytetu Opolskiego
pl. Kopernika 11
45-040 Opole
tel. +48 77 541 59 50
wew. 5150
e-mail: muzeum@uni.opole.pl
Uniwersytet Opolski
plac Kopernika 11a
45-040 Opole
Rektorat
tel.: 77 541 59 03
Biuro Kanclerza
tel.: 77 541 60 70
NIP: 754-000-71-79
Regon: 000001382
